สะตอฟอร์ยู ::: สนับสนุนให้คนใต้ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น!!!

วันนี้ เรามีนัดกับเกษตรตำบลกาเยาะมาตี และแกนนำของศูนย์บริการและถ่ายทอดเทคโนโลยีการเกษตรประจำตำบล เพื่อให้พาทีมวิจัยไปดูพื้นที่และเก็บข้อมูลเกี่ยวกับการจัดการน้ำทั้งแบบรัฐและแบบชาวบ้าน หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจแรกแล้ว พวกเราก็ไปดูเส้นทางทรัพยากรอื่นๆ ทั้งน้ำ ป่า ดิน ทุ่งนา สวน ไร่ กันต่อ

แม้ในใจทุกคนจะเข้าใจถึงสถานการณ์ความไม่สงบ และรู้ว่าอะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้ ตลอดเวลาพวกเราจึงระทึกกับเส้นทางสายเปลี่ยวที่แวดล้อมด้วยป่าไม้ สวนผลไม้ สวนยางพารา ห่างๆถึงจะพบชาวสวนสักกลุ่มหนึ่ง บ้างกำลังขนขี้ยางขึ้นรถ บ้างก็พบคนกำลังขนไม้ยาง ขนมะพร้าว จับปลา เล่นน้ำ ขณะที่เส้นทางที่เราผ่านไปนั้นก็แสนจะทรุดโทรม บ้างถูกสายน้ำที่ไหลมากัดเซาะถนนจนขาด บางเส้นทางก็พอที่จะผ่านไปได้  แต่พวกเราก็ไปด้วยวิญญาณของเด็กผู้อยากรู้อยากเห็น เราเพียงแต่อยากรู้ว่าเส้นทางที่กำลังผ่านขึ้นไปบนเทือกเขาบูโดนี้จะสามารถผ่านไปสู่อำเภอกะพ้อได้หรือไม่

เมื่อมาถึงจุดสูงสุดจุดหนึ่งที่รถยนต์ไม่สามารถขึ้นไปได้ เราก็ได้สัมผัสอากาศเย็นสบาย ทิวทัศน์อันสวยงาม ซึ่งในสถานการณ์ปัจจุบันเช่นนี้ นักท่องเที่ยวโดยทั่วไปคงแทบจะไม่มีใครมีโอกาสได้มาสัมผัส และขณะที่เรายืนอยู่ใต้ต้นทุเรียนสูงใหญ่ อายุราว 50 ปี ขณะที่เรากำลังชื่นชมกับบรรยากาศที่แสนสดชื่นและแสนสบายนั้น แกนนำชาวบ้านผู้อัธยาศัยดีก็ตาไว เรียกให้พวกเรามาดู และเราก็ต้องตื่นเต้นดีใจกันสุดๆ

เราไม่ได้ตั้งใจจะมาดูนกเงือก หรือนกอะไรทั้งนั้น เราเพียงแต่มาศึกษาวิจัยเรื่องการจัดการทรัพยากรลุ่มน้ำสายบุรี และวันนี้เรามาดูเส้นทางน้ำ และมาตามข้อมูลในแผนที่ว่าเส้นทางนี้สามารถจะผ่านไปถึงอำเภอกะพ้อได้หรือไม่ ซึ่งคำตอบก็คือได้ แต่ต้องใช้เท้าหรือไม่ก็รถมอเตอร์ไซค์เท่านั้น รถยนต์ไม่สามารถผ่านไปได้

เราจึงมาหยุดสูดอากาศบริสุทธิ์และพักเหนื่อยกันตรงนี้ ที่ที่นกเงือกทำให้เราหายเหนื่อยอย่างปลิดทิ้งหลังจากใช้สองเท้าวิ่งขึ้นมาบนเนินเขาน้อยๆ

คนที่มีกล้องต่างก็รีบคว้ากล้องกระจิริดของแต่ละคนมาถ่ายเพื่อเก็บภาพสวยงามและความประทับใจเอาไว้ แม้เราจะไม่ได้ภาพที่ชัดเจนนัก เพราะถ่ายจากกล้องวิดีโอ และด้วยต้องซูมกันแบบสุดๆของฝีมือสมัครเล่นที่ฝึกกันมาแล้วถึงสองสามวัน ก็เลยได้ภาพมาแค่นี้ ก่อนที่มันจะบินร่อนลงสู่ต้นไม้ข้างล่างลับหายไป

นับว่าเป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำกับผืนป่าอันอุดมสมบูรณ์แห่งเทือกเขาบูโด บางคนในกลุ่มของพวกเราบอกว่า "หากสถานการณ์สงบดีแล้ว สามจังหวัดชายแดนใต้นี้จะกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่งดงามมาก เพราะธรรมชาติมีความอุดมสมบูรณ์มาก"

แน่นอน...นกเงือกคือสัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์

เราหวังว่าสถานการณ์ต่างๆในสามจังหวัดชายแดนใต้จะเข้าสู่ภาวะปกติ เกิดความสงบสันติเช่นภูมิภาคอื่นๆ และทรัพยากรธรรมชาติเหล่านี้ยังคงอุดมสมบูรณ์คู่กับผืนแผ่นดิน เพื่อที่จะเป็นมรดกไปสู่คนรุ่นต่อๆไปไม่มีสิ้นสุด และด้วยความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติเหล่านี้ก็จะเป็นฐานทำให้วิถีชีวิตมีความสมบูรณ์พร้อมกันไปด้วย

---

ขอขอบคุณข้อมูลและรูปภาพจาก : http://www.peace.mahidol.ac.th/saiburi/webpages/hornbill.html


สะตอฟอร์ยูดอทคอม (Sator4U.com FC) on Facebook