สะตอฟอร์ยู ::: สนับสนุนให้คนใต้ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น!!!

"ตอไม้ กับ ความหวัง"

ต้นไม้แก่ ขอฝนจากเมฆก้อนน้อย เมฆก้อนน้อยตอบเพียงว่า น้ำฝนมีอยู่น้อย
กลัวว่ามันคงจะไม่พอ ให้ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจ วันต่อมา...
เมฆก้อนน้อยก็ยังคง บอกเช่นเดิม มันน้อยไป
จึงไม่พร้อมที่จะให้...!!! เมฆก้อนน้อยจึงเดินทาง และพยายามสะสมฝน เพื่อที่จะให้มันมากพอ...!!!
พอที่จะทำให้ต้นไม้แก่ได้ชื่นใจ เมื่อมีปริมาณมากพอ เมฆน้อยจึงกลับมา... แต่สิ่งที่พบข้างหน้า มีเพียงซากต้นไม้แก่ ที่ตายแล้ว...!!! เมฆน้อยได้แต่ร้องไห้ แล้วถามว่า...ทำไม ? ความพยายามของฉัน ไม่มีค่าเลยเหรอ...!?! ชายหนุ่มที่นั่งใต้ต้นไม้ จึงได้แหงนหน้า........ แล้วบอกเมฆน้อยไปว่า... การที่เราจะให้อะไร? แก่ใครสักคนที่เรารัก... มันไม่ต้องรอให้มากพอ หรือรอความพร้อมอะไรหรอก ให้เท่าที่มี.....ก็ทำให้คนรับ ชื่นหัวใจได้..... ความพยายามเป็นสิ่งที่ดี แต่มันก็มีเวลาเป็นเงื่อนไข !!! อย่าไปรอให้รวย !!! ถึงจะทำอะไรให้คนที่เรารัก อย่าไปรอให้พร้อม !!! ถึงจะทำอะไรให้คนที่เรารัก เพราะคนที่เรารัก........... อาจไม่มีเวลามากพอที่รอเรา !!! แล้วก่อนที่ต้นไม้แก่จะจากไป
เขาฝากบอกเธอไว้ว่า
ถ้าเห็นเธอผ่านมา
ให้บอกเธอว่า..เขารักเธอ เมฆน้อยได้แต่หลั่งน้ำตา ออกมาเป็นเม็ดฝนอย่าง ไม่ขาดสาย..ให้กับต้นไม้ ที่ไม่มีวันแตกใบให้ได้เห็น อีกต่อไป..ตลอดกาล !!!


อ่านกี่ทีก็ชอบ..เพราะเตือนสติ ได้ดีมาก ในสิ่งที่เรามองข้าม


บทความนี้เขียนขึ้นโดย  จอร์จ คอลลิน ซึ่งเป็นดารา ตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นใน วันที่ 11 กันยายน 2001 (ตึกเวิรด์เทรดถล่ม)หลังจาก ที่ทราบว่าภรรยาของเขา เสียชีวิตในตึกนั้นด้วย..!!!


ทำเถอะ ทำ..ในสิ่งที่อยากจะทำ !!!